Argumentum ad verecundiam

Dialegd: Schbaimarisch

S'argumentum ad verecundiam (ladainisch fa „Agumend dursch Ehrfurschd“) ischn Deng'gfehla, än logische Fehlschluss, ä Schoinagumend unn a än rhetorische Gniff.

S'argumentum ad verecundiam ischn Audoridedsagumend, wuma ä Thes dursch B'rufung uffä Audorided bwaise will. Ä Audorided konn do zum Baisbiel än Experde odda de Vorgsedzde soi. S'isch glaa, dass des kä Garandie fa die Rischdischkaid vunnem Agumend unn deswesche a kä zwingendi Schlussvolscharung isch.

Vawendung

De Bgriff „argumentum ad verecundiam“ soll zuerschd vum John Locke in soim Essays concerning human understanding (vaeffendlischd 1690, Buch 4, Kap. 17) formulierd worre soi. In schbedare Logikbischa werda ausdrigglisch als Fehlschluss uufgfiad.

S'konn grundsedzlisch g'reschdferdischd soi, womma baina Endschaidung d'fir odda d'gesche vun ebbes, a uff die Mehnung vun Exberde zurigg'graife dud, bsonadas womma selwa wenisch iwwa des Thema wees unn kä guudi Grind fa dodriwwa hodd. Ma konn donn erwade, dass des, wasde Exberd gsachd hodd a iwwabrifd worre isch uns gude Grind gewwe dud. Womma sisch uffn Exberde b'rufe dud, brauchds die Zuschdimmung vunde onnare om Gschbräsch b'tailischde, was donn innä argumentum ad populum niwwafliesd.

Onaschda siehd des aus, wonn des bloß ä rhetorischi Fluchd uff ä „Audorided“ isch, umma sisch umä gudi Argumentation drigge dud, vor allem wonn die Audorided, uff diema sisch berufe dud, wenisch Ohnung vunm Thema hodd, odda wu efach ä B'riemdhaid isch.

Inde Relischione isch die Aad vun Argumend nadurgmees waid vabraided. Inde chrischdlische Theologie hoddma schun im 12.–13. Jaahunnad onde Universidede inde Wisseschafdstheorie vunde Theologie iwwa Medode zuna B'rufung uff ä „Audorided“ g'babbld. Zum Baischbiel siedde Thomas von Aquin die formal Audorided vunde Waahaid vum Glaawe unn Offebarungswaahaide im Godd, ders mdursch Glaawnsadiggl vamiddld, wie durschs apostolische Glaawnsb'kendniss. Die Offebarung schbield do a ä Roll, wude Godd dursch soi Gnad de Laid bschdimme Oisischde gewwe dud, die donn awwa hald nedd jeda hodd. Fade theologische Erkenndnisg'winn nimmdma awwa zum Baisbiel a die aristotelische Erkenntnistheorie unn do die aristotelischen Topik uff. Onnare wiede Abaelard finnen awwa, dasses ä unabhängische Inschdons fa Urdeel gewwe muss.

Bewerdung

Ä Audoridedsagumund muss folschende Aigeschafde hawwe, domids zulessisch soi konn.

• Die Audorided isch vadrauenswirdisch, wailse sisch zum Baisschbiel schun bwehrd hodd.
• Die Audorided werd korregd zidierd.
• Die Audorided isch inde Sach do a kompedend.
• Die allg'moine Reschle vunde Agumendation sinn oikalde worre.
• Audorided, wus Geschedeel sachen, werren a zidiert unn wonns gehd widdaleschd.

Wonn des nedd erfilld isch, donn komma Missdrauisch soi uns isch wahschoinlisch ä Schoinagumend.

Logik unn Form

De Wesley C. Salmon hodd die Schdrugdur vun Audoridedsagumend alsn Fall vunnem „statistischen Syllogismus“, des heesd als ä indugdives Agumend gseje, wus Ergewnis zumindeschd wahschoinlisch mache dud. De Schluss isch donn

	Die groß Mehrhaid vunde B'aubdunge, wu x iwwa P driffd, schdimmd.
	Q isch so ä Aussach vun x iwwa P.
Druchschluss:	Alla, donn schdimmd a Q.

Rain formal isch des schlissisch, awwa inhaldlisch Kappes. Ausde Tatsach, dass sisch de x maischdens nedd (odda a noch nie) iwwa p vun S g'irrd hodd, folschd fa soi Urdeelsfamesche inde Zukunfd fa ä naijes p vun S ganix. Awwa in dem Schluss schbischld sisch änni vunnde owware Forderunge widda. De x mussn Exberd fa S soi unn derf sisch bloß wenisch g'irrd hawwe, wonna mol was zu p aus S gsachd hodd.

De Consensus gentium siehd de Salmon alsn Sondafall vum argumentum ad verecundiam, wus selwe Schema hodd.

Bischa

• Douglas Walton: Appeal to Expert Opinion: Arguments from Authority. Pennsylvania State University Press, 1997.
• Sternberg, R. J., III, H. L. R., & Halpern, D. F. (2007). Critical Thinking in Psychology. Cambridge University Press.
• A. Schopenhauer, Eristische Dialektik oder Die Kunst Recht zu behalten. 1830/31. (Edition Arthur Hübscher (1966); Haffmans Verlag, Zürich 1983, ISBN 3-251-00016-0) gugschd bai Reclam
• Charles Leonard Hamblin: Fallacies. Methuen London 1970, ISBN 0-416-14570-1 und ISBN 0-416-70070-5 (Taschenbuch), Neuauflage von 2004 bei Vale Press, ISBN 0-916475-24-7 (Taschenbuch).
• Maurice A. Finocchiaro: Galileo and the Art of Reasoning. (Boston Studies in the Philosophy of Science, vol. 61.) Dordrecht 1980.
• Hans. V. Hansen, Robert Pinto, Fallacies: classical and contemporary readings
• Irving M. Copi, Carl Cohen, Introduction to Logic, 2010, 14. Auflage, Routledge, isbn 978-0205820375, oclc 862726425

Gugschd a uff

• Internet Encyclopedia of Philosophy (IEP), A Peer-Reviewed Academic resource
• Fallacy Files
• Epistemology of Testimony, Christopher R. Green
• Social Epistemology, Alvin Goldman