De Blummepeder (ach Blumenpeter, aigendlisch Peter Schäfer; * 5. Abbril 1875 in Plankscht; † 15. Juni 1940 in Wissloch) iss ä Mannemer Orginal. Des warn arme Blumefakoifa, wella dursch die Mannemer Lokale gezoche iss.

Des Blummepeder-Denkmol uff de Kabuzinaplonke in Mannem

Lewe Schaffe

Waila e Unnafungtion vun de Schilddries ghabbd hot, issa immer kleewigsisch unn laischd dabbisch gebliwwe. Deshalb issa nie in die Schuul gange unn hot schbäda ach nie än Beruf glernd. Vun sainare Tant issa dann als Blumefakoifa in die umliegende Lokale unn uff die Schdrooß gschickt worre, dassa wenigschdns ä bissel Geld hääm bringe duht.

Donn issa 1919 erschd inne Oschdald in Woinem oigewiese worre unn dann 1929 nach Wissloch woa 1940 gschtorwe iss. Sis net geklärt obba än Opfa vun dere sogenannde Aktion T4 vun de Nationalsozialischde worre iss, oda obs e nadirlische Dodesursach waa.

Legende Schaffe

De Blummepeder ghärd haid zu de Mannemer Orginale. Ä Legende duht behaubde, dassa imma zu Schdraische uffgelegt gewese iss. Bis haid wärre Witz gerisse, mid ihm in de Haubdroll.

Des nach ihm benonnde Blummepederfeschd (offiziell Blumepeterfest) find jährlisch mit Flohmarkd unn Essensverkauf fär wohltädische Zwegge schdadd. Regelmäßisch werd vun de Lokalzaidung ä Schbendekampanje unna Mannemer Firme organisierd.

Seid 1970 werd in Mannem jedes Johr der Bloomaulorde vagewwe. Des is middlaweil die hegschde birgalische Auszaischnung vun Mannem unn werd immer im Rahme vunnare Vorfihrung im Nationaltheater faliehe.

Zu Ehre vum Blummepeder isse Brongseschdatue gemacht worre, wo jetz uff de Kabuzinaplonke uffgschdelld iss.

Gschriwwenes Schaffe

  • Eberhard Reuß: Erinnerungen an den „Blumepeter“. Ein Mannheimer Schicksal. Wunderhorn, Heidelberg 2007, ISBN 978-3-88423-276-7 (Erinnarunge an de Blummepeder. Ä Mannemer Schiggsaal)

Indanett Schaffe