E Bordkerch is in da Kerchebaukunscht e galerieaadisches Owwergschoß iwwer de Seideschiffe, wu zum Kercheraum hie offe is, odder en tribineaadischer Oibau aus Holz odder Schdää. Di Bordkerch wa fä bschdimmde Grubbe vun Persone vorgsehe wie Fraue, Nonne odder m Hofschdaat, odder fä di Orgel, di Mussiger un Sänger. Des Wort kummt vum aldhochdeische bor, des heeßt owwerer Raum. Aus em Wort Porkirche un Emporkirche is durch Verkerzung des hochdeitsche Wort Empore endschdanne.

Bordkerch, evangelische Kerch in Hähne (Alsbach-Hähne)
Zweeschdeggische Bordkerch un zweeschdeggische Häschafdsloosch (reschts), ev. Stadtkerch Erbach i. Odw.

Weidere Variande vum Wort Bordkerch sin Bordekerch, Bord(e)-kirch, -karch, Burdkach(!), Borkerch, -kirch, Por-, Borekerch, Bodkerch, Boodekerch, Bor, Bordedien, Borbihn, Borbih, -beh, -bäh, Borebäh, -bähm, Barebähm, Porbihn, -bühn, Porebühn, -bäh, Vorbihn, Vorbin, Vorbind, Vorbäh, Bordbänk, Bodbänk, Vorbänk, Boreschdää, (an de, uf de) Orjel, Owwedrowwe, Owwenuf, Gänschmauscherland: Bökerch, Pennsilfaanisch: Bordkerrich; als hochdeitsches Lehnwort: Empor, Empore, Embor, Emborbihn, Emporkerch.

Quelle

Schaffe