Unnaschied vunde Gschischde vun "Sachsen-Anhalt"

Õõfong vum 13.Jh. hots 4 Territorie uffm haidische saksä-aahaldische Gebied gewwe: Die Aldmarg im Norde um die Schdadt Schdendal, Aahald in de siedlische Midd um Dessau, des Herzochdum Widdebärsch im Oschde unn des Erzbischdum Magdebursch. Im Siede henn die Grafe vun Wettin viel Oifluss g'habt unn henn aa viel Burge in de Näh vum haidische tiiringisch-säksische Grenzgebied gebaud, desweege heeßt de Londkrääs in derre Region aa Burgelondkrääs.

 

 

1417 henn die Hohezollern die Marg Brandebursch erhalde, zu derre aa die Aldmarg g'herd hot. 1423 henn die Wettiner die Nachfolg vun de Akanier in Widdebärsch õõgedrede unn dodemid die Kurwürd erhalde. De Kurferschd Friedrich III. ließ ab em Johr 1486 Widdebärsch zu enerer große Residenzsschdadt ausgebaud unn ä Universidäd gegrinded, wo schbäda die (lutherische) Reformadsion õõgfonge hot.