Unnaschied vunde Gschischde vun "Joseph Martin Kraus"

Zum Werg vum Kraus gheere Käischemussig, Obern, Bihnewerge un Balleddmussig, Lieder un Arie, Sinfoniee un Kammermussig. Da US-amerikånische Brofesser Bertil van Boer hot in de 1980er Johr e Verzeischnis vun de Werge zammegschdellt (VB 1 – 208). Im äänzelne sin des käischemussikalische Chorwerge (VB 1 – 17), Obern un Bihnewerge (VB 18 – 34), Baleddmussig (VB 35 – 3940), weldlische Kantade (VB 4041 – 4647), Arie un Duedde (VB 4748 - 66), Kanons (VB 67 – 6970), Lieder (VB 7071 – 120), Kantade un Paschdorale (VB 121 – 126127), Sinfoniee, (VB 127128 – 148), Konzerde (VB 149 – 156155), Kammermussig fä mähner wie ää Inschdrument (VB 157156 – 184188), Klaviermussig (VB 121189 –- 126196), un Verschiedenes (VB 194197 – 208). En Åhang enthält weidare fuchzäh Werge, dodrunner sechs Sinfoniee, vun denne fimpf verschwunne sin.

Obwohl-er oft mid em Mozat verglische werd – beide sin im selwe Johr uf di Welt kumme un da Kraus bloß ää Johr noch-em Mozat gschdorwe – hod da Kraus uf e annare, soi eigene Aat komboniert un brauch net im Schadde zu schdehe. Soin Stil is vun da Månnemer Klassig gebrägt, awwer aa vun da liderarische Schdreemung vum „Schdurm un Drang“. Charagderisdisch sin bletzlische Kontraschde in da Laudschdärk, awwer aa Passasche im Pianissimo, un Kondraschde im Tembo. Es wa-r-em wischdisch Text un Mussig zu-are Oiheit zu bringe. Da Gluck war wa-r-em e Vorbild.