De Tee (chinesisch  chá, [tʂʰɑ˧˥], is ä haisses Geddräng, bai dem mer kochend Wassa uff die Blädder, Knoschbe, Bliede odder Schdängl vun de Teeplanz gieße dut.

Teeblandasch in Malaisja
Die Blied vunnere Teeplanz

Im Tee sinn, je noch Planzedeel (In de Knoschbe am maischde), bis zu 4,5 % Coffein drin, des zu de Schdoffklass vun de Alkaloide g'heerd. In friehere Zaide wurd de Werkschdoff im Tee noch als Thein odder als Teein bezaischnd, midlerwail weeß mer awwer, dass des es glaische is wie im Kaffee.

Im waidere Sinn werd als Tee jedes Gedräng bezaischnd, bai dem mer haiß Wasser uff unnerschiedlisch e Planzedeele gieße dut. Dodezu g'heere aa die Kraidertees und Frischdetees.

Sain Urschbrung hot die Teekuldur in Asie, bsunnerschd in Schina unn Innje. Noch Europa isser am Aafang vum 17. Johrhunnerd kumme.