Kloschder Limburg

(Nochgschiggd worre vun Kloschder Limbursch)

Fers Kloschder Limburg is am 12. Juli 1035 morschens um siwene vum Kaiser Konrad em zwädde de Grundschdoi geleed worn. Es waa nere kozi Sach, wail die Majschdääd schun middachs um äänse hod aach nuch misse de Schbayra Dum grinde. Dodefer hodda ärschdemol nunner gemißd ins Daal un die Isenach lang no Derkm un donn woidä dorsch die halb Vorderpalz bis no Schbaya. - Khalde hods ned, haid isses ner nuch ä Ruin.

Koa mid Reschde vum Maßwerg, re. die frijä Sagrischdai

Laache

Schaffe

D käzschde Weech donuff is, wann de vum Derkemer Bahnof (Tram) aus iwwer die Woischdroß ins Isenachdaal un do glai no de easchde (Reschds-)Korv lings dorsch de Wald denn aale Dräbbeweesch hochdabbsch, konnsch awwä a gonz begweem vun Seebach uffm Luidboldweesch mim Audo hoochfaan.

Gschichd

Schaffe
 
Grundriß vun de Basilika
 
Hisdoorischi OOsichd vun de Ruin

Im nainde Johrhunnerd hen die saalische Häzeech vun Woams do obbe uffm Lindbärsch ä Bursch gebaud, wo donn vun 1024 o zu närrm Kloschda umgebaud worn is. No däm, was die Derkmer uff ihrne[1] iwwer die Limbursch gschriwwe hen, is die Grundschdoileeschung gaakää Grundschdoileeschung gewesd, sunnärn die Oiwaiung vun denne drai Aldääre vun därre draischiffich Kloschdabasilika. Zu därrä Zaid hen do sogaa die Raichsinsischnie vum Hailisch Reemisch Raisch vun de Daitsch Nadzion|hailsche reemische Raisch vun de daitsche Nation geleeje, die allerselwe, wo mer speeda nuch uffm Driefels uffghowwe hen. Mer warn hald (schun) damals de Middlpungd vun de Weld ;-). Wie die dänisch Keenschin gschdorwe is, wu em Kaiser Hainrisch III soi Fraa gwest waa, hon se eer iwwer die Albe gebrunge un in de Basilika beerdischd. Do laihd se haid nuch.

 
Bligg uf de Tom

1367 hen die Laininger Griesch gemachd geje die die Fäsdbischöf vun Määnz, Wombs un Schbayr un hen do aachs Kloschdä schdaak bschädichd, es is awwee widdee uffgebaad worn.

In de Mid vum 15. Joahunnerd hodde Abd ä Maagdoddnung fer Derkem gschriwwe un domid aus dem Maagd ä effendlischi Kerwe gemachd. Dodraus is donn de Worschdmaagd geworn.

Oofangs vum 16. Joahunnäd henn sich im Londshuuda Ärbfolschgriesch die pälzische Druppe am Inn geschlaache, weernd em Kuurfärschd soi Nachbarn soi Gebied vawiesd hen. Dobai hen die Laininger aachs Kloschder abgebrennd bis uff die Grundmaure. Saidämm isses ä Ruin uns is als Schdääbruch genuzd worn.

 
Oosichd haid

Derkem hod die Ruin 1843 gekaafd un said 1925 gsichad. Wan kää Väoschdaldunge sin, hoschde fraie Zugong. In de frijern Sagrischdai is ä Wäddschafd und vun Mai bis Ogdoba werd in de Ruin Deada gschbield.

Lings un Gwelle

Schaffe

  Commons: Limbursch — Waitere Mulitimediadataie zum Artikel

Ääzlnoochwees

Schaffe
  1. Geschichte der Limburg

49.4563888888898.1463888888889Koordinaten: 49° 27′ 23″ N, 8° 8′ 47″ O