Niedalännisch

(Nochgschiggd worre vun Niederländische Sprache)

Niedalännisch is e Schbrooch, wu zum westliche Zwaig vun de germanische Schbrooche geheert. Sie is eng mid-der Daitsche Schbrooch verwandt. Di Schbrooch werd zum Niedafrenggische Schbroochraum gezählt. Des Niedalännisch werd vun mehr wie 20 Milliune Mensche geredd. Niedalännisch redd ma in de Schdaade Niedalande, Flämisch-Belgje un in alde Koloniee vun de Niedalande wie Suriname, wie aach uf de Antille im Karibische Meer. Di Schbrooch basiert haubdsäschlisch uf de Hollännische (westlische) Dialegde. Im Oste vun de Niedalande werd Pladdaitsch geredd, was eng mid-em Pladdaitsche in Norddaitschland verwandt is.

Gschischd Schaffe

Schbroochgschichtlisch werd di Niedalännische Schbrooch aigedailt in: Altniedalännisch (500-1150), Middelniedalännisch (1200-1500) unn Neiniedalännisch (seit 1500). Di Schdaadebiwel vun 1620 (uf Niedalännisch: statenbijbel), waa di erschde Schrift in de Niedalännische Schdandardschbooch. In de ledschde hunnert Johr hot des Niedalännische viel Endwigglunge durschgemachd, vor allem in de Buschtawierung, zum Beischbiel: Des Niedalännische Wort mens, is vor 1947 mensch gschriwwe worre.[1]

Änzelnochwais Schaffe

  1. http://www.dbnl.org/tekst/_gid001199001_01/_gid001199001_01_0069.php