St. Badolomeuskeäasch (Schbaija)

Dialegd: Schbaimarisch

Die St. Badolomeuskeäasch hod mol zude bedaidenschde Paakeäasche vunde ejemolische Raischschdad Schbaija kead un isch nerdlisch vum Aldperdl uff enna Schroßeinsl g'wesd.

Ruin vunde Badolomeuskeäasch um 1800

Glääni G'schischd

Die Oafeng vunde Badolomeuskeäasch raischen waschoinlisch ins 12. Jaahunnad zurigg. Domols hodd die Schdadd sisch waida in de Noade ausg'deend undo hoddma die Keäasch un glaisch wisawie a noch s'Auguschdinagloschda hiegschdeld. Im 14. Jaahunad hoddma die Keäasch godisch uffgbebbld unnare n'romoanische Keäaschduam middm schdaile Schbidzhelm gewwe. Die Keäasch isch doan n'm Schbaimara Schdaddbrond vun 1989 zum Obfa gfalle. Die Keäasch hodds doan noch bis uug'fea 1800 gewwe, awwa doan hoddmase inde Fronzesische Rewoluzion endgildisch abg'risse. Vunde Badolomeuskeasch hodds haid kä Reschd mea.

Bischa

U. Kindermann: Kunstdenkmäler zwischen Antwerpen und Trient, Beschreibungen und Bewertungen des Jesuiten Daniel Papebroch aus dem Jahre 1660, Böhlau Verlag, 2002

49.3191472222228.4326277777778