St. Maagus (Schbaija)

Dialegd: Schbaimarisch

Die Keäasch St. Maagus in Schbaija ischä Paa- un Gloschdakeäasch uffm Feld vorm Maaxdoaduam, em ejemolische Oigongsdoa zua Schbaijmara Voaschdadd voam Waiße Doa gwesd. Die Keäasch ischn middlgroße Sagralbau midd romoanische unn godische Schdielelemend gwesd.

Glääni Gschischd

Im 12. Jaahunad isch im Siede vunde Schdadd Schbaija voam Maaxdoa die Paakeäasch fa die siedlische Voaschdadd im romoanische Schdiel gbaud worre, inde Nee vunm weschdlische Saideaam vum Rhoi. Die Keäasch isch uug'fea 40 Meda long un 25 Meda braid un isch vunnare Mauwa oig'zeumd gwesd. Im 13. Jaahunad hoddma die Keäasch doan godisch eanaijad. Im Joa 1317 isch die Paakeäasch zuäm Wilhelmiddagloschda worre, wuen Koahea vum Gloschda St. Geamoan gschdifd kabd hodd. De Oade hodd des Gloschda doan awwa um 1500 widda uffgewwe.

Die Keäasch hodde Draißischjearische Griesch un a de Schbaimara Schdaddbroand vun 1689 iwwaschdonne. Doan hodd die Keäasch noch uug'fea 100 Joa gschdoane bevoamase doan um 1800 vaschdaigad un abg'risse hodd. Die Keäasch hoddmol doad gschdoane, wu haid de große Paag- un Messblads wisawie vum Naduafreundehaus isch. Eainnarunge vunde Keäasch komma haid im Hischdorische Museum vunde Pals oagugge.

Bischa

• Ferdinand Schlickel: Speyer: Von den Saliern bis heute. Speyer 2002, ISBN 3921797608

49.3146833333338.4454472222222